İlknuruma..

Yıllar önce kırmızı buyuk harflerle yazılmış bir şiir çarptı gözüme..Okudukça ağladım gözyaşlarım durmadı.. sanki ben yazmıştım bu şiiri..ama hayır yazan ilknur gidense onun meleğiydi..Hiraydı..
Böylece tanıştık.. acılarımız aynı ve çok tazeydi..beraber ağladık aylar boyunca.. beraber bekledik yeniden gelecek meleklerimizi..

Şimdi onun iki meleği var üçüncüsü yolda.. benim de bir meleğim yanımda..Allahıma çok şükür..

İlknurum.. bana bu hediyeleri yolladığında gözüme öyle buyuk gelmişlerdi ki.. o parmak kuklaya "piti" adını koydum:) artık kızım anlayabiliyor onu konuşturduğumda..ilgiyle bakıyor...

ve dün bu takımı giydirip denemek istedim dışarı çıkarken.. yavrum gözümde hep küçük ya hala olmaz sandım ama tam üstüne oldu..o kadar yakıştı ki kızıma.. bi gun kızım bu satıları okur mu bilmem .. ama bir gun kızım sandığındakilere bakıp "anne bunları kim almıştı" dediğinde ona seni anlatacağım..dostluğumuzu kader arkadaşlığımızı..

o zaman görüşsek de , görüşemesek de ona seni anlatacağım..

canım arkadaşım iyi ki varsın.. Allah meleklerimizi bize bağışlasın.. karnındakini de kız melek göndersin sana..seni seviyorum..